Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
taq — ə. əsli f. 1) yarımdairə şəklində qapı, pəncərə və s. üstü; tağ; 2) qübbə, günbəz; 3) əzilmiş, bükülmüş. Taqi əbru tağşəkilli qaş çatmaqaş; qaşın tağı; taqi kəsra Ənuşirəvanın tikdirdiyi məşhur tağ; taqi rivaq «çardağın tağı» göy, səma … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
çatıqqaş — bax çatmaqaş(lı) … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
sarışın — sif. Sarıyaçalar, sarıyağız. Sarışın saç. Sarışın oğlan. Sarışın üz. – Şərifzadənin yanındakı gənc sarışın, enlikürəkli, xoşsima bir adam idi. P. M.. Səməd utancaqlıqla süfrənin böyründə durmuş, sarışın, çatmaqaş, cığalı qıza baxdı. İ. Hüseynov … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
törəboy — sif. məh. Boyu törə, bəstəboy, alçaqboy. Boz şaldan pencək şalvar geyinmiş, şirvani çarıqlı, törəboy, çatmaqaş uşaq madyanı kənara çəkdi. Ə. Abasov … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
